Saturday, December 4, 2010

What Would Lily Allen Say?



Too bad I wasn't brave enough to tell this to that stupid face of yours.

"F*ck you! F*ck you very, very much!"

Friday, September 24, 2010

N2310

Wala naman sigurong mawawala sa akin dahil sa simpleng panonood ng sine at pagkain. Sige na nga. Bakit hindi.”

Parang inuulit lang ang araw na iyon, isang taon na ang lumipas, liban lang sa kaarawan mo ngayon kaya pihadong sisipot na s’ya sa usapan ninyo.

Alas kwatro ka na nakasakay ng MRT patungong North Edsa. Halos tatlong istasyon lang naman ang layo mo mula doon kaya mabilis lang ang magiging biyahe mo. Magaalas-singko na din nang makapasok ka sa lugar na pagkikitaan nyo. Nag-text ka sa kanya para ipaalam na nandoon ka na. Bago ka humarap sa kanya ay sinigurado mo munang dumaan sa palikuran para doon ayusin muli ang sarili.

D2 n rn. Sa tapat ng KFC..

Nagtext s’ya sa’yo. Kabadong-kabado ka habang sabik na lumalakad. Alam mong malapit ka na sa kanya kaya dumoble pa ang ngiti mo. At nagtaka ka nang may isa pang pamilyar na mukha ang bumulaga sa’yo. Si bestfriend. Kala mo pagkakataon mo nang magka-usap kayo nang kayong dalawa lang. Pero masaya ka pa rin kasi matagal mo nang hindi nakakawentuhan ang bestfriend mo. Hindi mo sila tinawag kasi balak mo rin silang gulatin. Pero ikaw ang nagulat nang mapagawi na ng kaunti ang tingin mo sa mga kamay nilang magkahawak.

Natigilan ka. Napa-atras. Nanlabo ang paningin mo. Unti-unti kang lumakad palayo. Hindi mo alam ang gagawin mo kaya nagtungo ka sa pinakamalapit na CR. Doon, hindi mo na napigilan ang pagtulo ng luha mo. Kinumbinsi mo ang sarili mo na nag-o-over react ka lang. Inayos muli ang sarili at lumabas para puntahan sila. Hindi naman din kasi pwede na basta ka na lang uuwi.

Habang papalapit ka ay kinakawayan ka nilang dalawa.

Hindi mo magawang magtanong kung sila na. Kaya naunahan ka na nyang magsalita.

“Girlfriend ko.”

Nangiginig ka dahil sa labis na pagkabigo. Gusto mo nang umiyak. Gusto mo nang umuwi. Gusto mong lumindol, magkabitak ang sahig at kainin ka na ng lupa. Gusto mong magkaroon bigla ng kumunoy sa gitna ng mall at sana ay ma-trap ka na lang dito. Compose yourself. Kaya mo yan. Fighting!

W-Wow congrats! Kelan pa?..”

“Last year pa..”

Basag.

Recharged

Pagkadating mo sa bahay, agad mong hinanap ang charger. At syempre nagtext ka ulit sa kanya. At syempre handa na ako sa mahaba-habang usapan dahil may nakasaksak na sa akin na life support.

{*} “Sori ngaun lng. Nalowbat cp q e.”
{?} Sn k n?
{*} Nnd2 n s bhay.
{?} Ah ok, pnta k n bhauz..
{*} Ha? Gaga to. And2 n nga aq smen. Umaga na pti. Umayus k nga. Lasing ka na e. Umuwi k n dn kya? o_O
{?} Ndi noh.. edi dapat d n q nkkpgtxt..
{*} Bhala k. Sbi mo e. Cge n ayaw n kta guluhin. Ipagp2l0y nyo n yng gnagwa nyo. Gudnyt!u
{?} Hay.. Dpat kc ikw ang ksama q ngaun e..
{*} Ikw e.. di k kc pumunta.:(
{?} Sori.. Haha.. Akala q dn makkpnta ako eh..

Hindi ka na nagreply. Pagkalipas ng isa pang oras, nag-text sya ulit.

{?} Taxi n q pauwi..
{?} Gcng k p?
{*} yep.ö

Pero ang totoo tulog ka na talaga, naramdaman mo lang na nag-vibrate ang telepono kaya ka nagising. Anong oras na din kasi? Halos alas-tres na.

{?} D2 n ako..
{*} Buti nman. Mkka2l0g k n rn s wakas.~X)
{?} Oo nga, kng ktabi sna kta, e ms mhimbing..

Abot langit ang pagkakangisi mo. Lalo pang bumilis ang pagpapawis mo at ang tibok ng iyong puso. Kinakabahan ka. Sumasakit ang tiyan mo. Hindi mo maipaliwanag ang iyong nararamdaman ngayon pero ayos lang sa iyo kasi masaya ka naman. Sa loob ng mahaba-habang panahon, ngayon ka lang ulit nakaramdam ng ganyan. Para kang siraulo.

Walang karga!

Alas-sais na ng gabi pero kagigising mo pa lang mula sa halos dalawang oras na pagkakatulog. Masyado kang nanghina dahil sa hirap na dinanas sa katatapos lang na pagsusulit. Halos wala ka pang tulog. Pero may lakad ka pa mamaya. Sabi mo, pagkakataon mo na ngayon na mag-enjoy dahil isang linggo ka nang hindi tinantanan ng mga nakasusuyang school requirements. Hanggang ngayon ay hindi pa rin maalis sa isip mo ang mga mensahe nya sa 'yo nung isang araw, nung niyaya ka nya na manood ng concert sa Fair.

Halos magpawis na ko dahil sa ilang oras nyo din na pagpapalitan ng mensahe. Magpaload ka kaya, ano? tapos tawagan mo na lang sya. Hindi ako sanay nang laging nagagamit. At nakakairita din pala minsan pag ngumingiti ka na lang basta kahit mag-isa ka.

Huling araw na ng School Fair 2009. Ito lang ang kaisa-isang gabi sa Fair na mapupuntahan mo dahil hindi ka masyadong nabiyayaan ng oras ngayong semester. Di katulad dati, nung 2007 at 2008.

6:30 na nang magsimula kang kumilos. Kumain ka nang kaunti. Nagsepilyo. Nagbihis. Mahimalang nag-ayos. At gumamit ng pabango na minsanan lang kung maranasan ng balat mo.

Habang ikinakandado mo ang pinto ng bahay mo ay napabuntong-hininga ka. Hwoo! Fighting!

Mag-a-alas otso na nang makarating ka sa lugar kung saan magaganap ang concert. Pero medyo maaga pa at ayaw mo ding lumusong sa dagat ng katauhan nang mag-isa. Kaya naisip mo na tumambay muna sa isang malapit na convenience store. Bumili ka ng maiinom at umupo. Naalala mo na may dala kang notes sa isa mong subject kung saan ay may exam kayo sa Martes. (Mukha kang tanga na may dalang notes sa mga ganitong pagkakataon.) Nagpanggap kang nag-babasa dahil ayaw mong nag-mumukhang timang pag pinaghihintay ka. Pero di ko alam kung bakit lagi ka pa ring maagang dumating. Kala ko ba ayaw mo nang naghihintay?

Tinext mo s'ya.

"Psst...Nasan kn?Ü"

Mabilis naman syang sumagot sa text mo.

Ah.. Nnd2 s bhay ng clasm8 k0..bday nia e.

Dahil sa sagot nya sa text mo, hindi mo malaman kung ano ang dapat na maging reaksyon mo. Pero masyado kang mabait. At baduy pa rin. Malamang babalewalain mo na lang ang ginawa nya sayo ngayon. Nainis ka sa kanya pero nainis ka din sa sarili mo. Kung gaano sya kagago ganun ka namang katanga. Kaya sumagot ka na lang ulit.

"A..gnun? S0, ano? Di n tyo man0n0od? Syang nman.:("

Di s'ya sumagot. Naudlot ang kasiyahan. Malungkot ka na naman tuloy. Nag-ayos ka lang pala ng sarili mo para basahin ang notes mo sa convenience store. Sayang ang bihis. Pero hindi bale, dahil dyan handa ka na para sa eksamen nyo. Inabot ka na ng alas dose bago nakapagdesisyon na umuwi. Nag-text ka ulit sa kanya.

"Haha..ngay0n p lng aq uuwi. Pro d nman aq nakapan0od. Tapos n kyo? Ingat k pguwi!ü"

Parang wala lang sayo ang pang-iiwan nya sa ere. At sumagot naman sya agad.

Weh.. D8 n lng tau..

Ayan. Nagsimula na naman kayo sa walang kamatayang pagpapalitan ng text messages. Naguguluhan na rin ako sa inyo. Hindi ko na kaya ‘to. Mamaya ka na lang kasi mag-text ulit pagdating mo sa bahay n’yo. Mamamatay na ‘ko.

“Battery empty”

Wednesday, August 4, 2010

Basura lang pala...

Kung basura lang naman pala
ang kabaduyan na nararamdaman ko
nang dahil sa iyo...

Papayag ka ba na matawag kang
trash can? o dumpsite?

Wednesday, March 3, 2010

Message (Mis)Sent

Kanina.

Isang pagkakamaling nagbuhat ng kanilang muling pagkukwentuhan. Isang maikling mensahe na dapat sana ay para sa matalik na kaibigan.

"Ui! d k n nagpparmdm.
musta n? mishu!Ü"

Sabi mo, "there's no such thing as coincidence." Kung bakit nga ba magkalapit ang mga numero ng iyong bespren at ng taong iyon ay hindi mo din naman kayang ipaliwanag. Vic(toria) at Vince(nt). Sumobra ng pag-iskrol pababa, sabay pindot ng buton na may nakaguhit na maliit na hugis telepono na kulay berde.

"Message sent" Diretso ang teks sa kanya nang walang kahirap-hirap.

"Aypakingshet!" Muntik mo na akong maibato dahil sa labis mong pagka-asar.

Naka-unlimited ka nga pero sakto namang piso na lang ang karga ng telepono mo. Globe ka. Sun s'ya. Patay na talaga. Tinatamad ka nang lumabas ng bahay para magpaload pero may malaking problema ka na ngayon ay bumabagabag sa iyo kaya napilitan ka na ring magpa-load.

Ugali mo na ang magpaliwanag ng kahit ano, kaya naman automatic na yan, ipapaliwanag mo sa kanya na na-missent ang teks na iyon.

Ayaw mo sana siyang makausap sa dahilang, ayon nga sa iyo, ay corny at baduy. Pero ayaw kang patahimikin ng kunsensya mo kasi ayaw mong isipin nya na sabik na sabik ka sa kanya at masahol pa nga ay kung isipin nya na desperado ka na at patay na patay ka pa rin sa kanya.

Dati.

Sinabi mo na sa kanya, dalawang taong nakalipas na. Hindi ka din makapaniwala kung papaano mo nagawa. Kala mo imposible pero hindi naman pala. Pero ayaw n'ya sayo at kasalukuyan syang abala sa ibang bagay at tao. Pero hindi n'ya 'yon sinabi sa iyo nang tuwiran, naawa siguro sya sayo, pero nalaman mo din naman ang katotohanan kinalaunan.

Nababaduyan ka na sa sarili mo pero hindi mo pa rin kayang tigilan ang ginagawa mong pangungulit sa kanya hanggang sa dumating ang araw na hindi na sumagot sa teks mo. Di mo din alam kung bakit ka nya dinededma. Ang tanging mga balita lang na nalalaman mo tungkol sa kanya ay nakikita mo lang sa isang social networking site kung saan ay wala na syang ginawa kundi humingi ng tulong para palaguin at paunlarin ang kanyang grupo ng mga kriminal.

Kasalukuyan.

Sa loob-loob mo ay totoong namimiss mo na sya, kayo ba naman ang hindi magkita ng mahigit sa isang taon. Pero sa kabila ng kawalan ng komunikasyon, wala pa ring nagbabago, baduy at corny ka pa rin hanggang ngayon. Naiinis ka pero iyon ang katotohanan.

Tumakbo ka sa Variety Store ni Aling Nimfa. Nagpaload ka ng isandaan, para hindi maubusan kunsaka-sakaling maging mahaba ang kwentuhan nyo. Agad kang gumawa ng paliwanag,

"waaah.. sori wrong send.
nasobrahan lng s
pag-scroll.XO" Mali pa nga ang grammar mo.

Habang naglalakad ka pabalik sa bahay nyo ay hinihiling mo na sana ay sumagot sya. Pero wala. Mahigit isang oras na ang nakalipas pero wala pa rin.

7:06. Gabi na. Halos sampung oras na, wala man lang kahit blangkong teks mula sa kanya.

At dahil dun ay nalungkot ka na naman gaya ng dati kapag tineteks mo sya at di naman sya sumasagot. Kung kailan kaarawan mo saka ka pa malulungkot ng ganyan. At nainis ka na naman nga sa sarili mo dahil sa katangahang nagawa mo. "Lagi na lang akong nagkakaganito", sabi mo sa sarili mo.

Dahil sa labis na pagkainis ay maaga kang dinalaw ng antok. Bago ka matulog ay hiniling mo pa nga sa Panginoon na sana ay maglaho na lahat ng hibla ng kabaduyan at kakornihan sa pagkatao mo. O kaya naman ay makahanap ka na ng ibang mapag-papasahan ng mga cheesy lines na naimbento mo o di kaya'y narinig kunsaan man. (Oo nga naman po. Sawa na ko sa mga pick up lines nya.)

11:43. Tulog ka na ngayon. May nagtext sayo pero syempre di mo pa to mababasa ngayon. Ako na lang muna ang babasa:

Hapi birthday! Tul0g k
n? S0ri kng di ako
nakkpgtxt. Busy kb?
Pwede b tyo magkita s
saturday? May kelangn
lng tlga ako sbhn syo.
O kya d2 n lng s txt.

Sori kc mejo magulo p
ang utak q ngaun pro
s tingin q tlga gusto
*some text missing*

Sender:
Vince
+639228812222

Message centre:
+639170000248


Sent:
23-Feb-2010
11:39:50

Saturday, January 23, 2010

post-birthday depression

{samu't saring laman ng utak ko sa sandaling ito, gusto ko lang ibulalas...patawarin mo na lang sana ako, reader}

late ka nang nag-text. pero ayos lang, kasi naalala mo pa rin at hindi naman nasayang ang buong-araw ko nang kahihintay sa isang text mula sa iyo.

bakit naman kasi kailangan ko pang mag-usisa tungkol sa buhay mo?

bakit sa tuwing magkausap (o magkatext) tayo, kung anu-ano ang nasasabi ko. ayun tuloy, sa huli nagmumukha lang akong tanga. sabi mo nga para lang akong plema*.

hindi ko maintindihan kung bakit ipinipilit ko pa rin ang sarili ko sa'yo kahit malinaw na malinaw naman na ayaw mo sa akin.

ilang beses na akong nagmukhang gago dahil sa'yo...

sadya nga namang may mga bagay na kahit gusto mo at pinaghihirapan mong kunin, kahit kailan ay hindi maaaring mapasaiyo.


*oo..yuck! nakakadiri ka talaga.

Monday, January 4, 2010

PORN

1. Mag-aral
2. Bawasan ang pagbubukas ng Facebook
3. Wag nang mag-laro ng Facebook games




Q: Bakit PORN ang title ng post?

A: Para interesting. Pero ang mas angkop na title nito ay "Mga bagay na Dapat (Hindi) Ginagawa"